Σου φίμωσε -εσένα -το οξυγόνο σου κανείς; Κατσιμαντού Λένα

Σε ρώτησα -τι θά'θελες-για να 'σαι υγιής μου είπες-φύση και αέρα καθαρό της γης με ρώτησες -τι θα'θελα-για να 'μαι στολισμένη σου είπα -χρόνο ,για να γράφω,για την οικουμένη Αφού κι οι δυο μας ,τα απολαμβάνουμε όσα ζητάμε/ τι να συζητάμε; για αυτούς που δεν αντιλαμβάνονται, πως έγινε ο πλανήτης μας κλουβί; μα αυτοί , διαλέξανε την φυλακή τους... δεν την βρίσκουν φορτική... Οπως ανοίγεις/ φεύγοντας, από το σπίτι το πρωί ,τους πνεύμονές σου/ κι έχεις, εμπιστοσύνη στον οργανισμό σου και στις αντοχές σου, έτσι ας κάνανε κι οι μασκοφορεμένοι γύρω σου, εσύ θα σκάσεις; σου φίμωσε -εσένα- το οξυγόνο σου -κανείς- πρόωρα να γεράσεις; όπως πετάω- τον χρόνο τον πλαστό/ μες τα σκουπίδια / και δεν με ενδιαφέρει να σταθούν/ όσα δημιουργεί ο νους μου / στα κοινωνικά αποκαίδια ... Ετσι ας κάνανε/ και όσοι γύρω μου βραβεύονται, από μασωνικά φρικιά/ εγώ θα στεναχωρεθώ /για την κατάντια τους να ανακατεύονται με τα σκ... με τα καμμένα τα χαρτιά; κατσιμαντού Λένα 12 11 2023