ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΓΕΕΝΑ

Σ'εμπόλεμη κατάσταση, με αίμα ποτισμένη, με πίκρα κι αγανάκτηση, γυρεύεις αγριεμένη.. καπνούς και σήματα μιας αφορμής. Ψυχή μου γέενα γη του πυρός! Ζυγώναν τα καμιόνια σε χρώματα χακί, στρατιώτες με γαλόνια γυρεύαν κι άλλη γη κι όση τους δίνονταν δεν την ΣΕΒΌΤΑΝ

Τα χώματα που μείναν θωράκισες με στάχτη, σημάδι στα καμιόνια τα τραγικά σου λάθη κι όσοι σε πάτησαν πια δεν υπάρχουν. Ψυχή μου γέενα, γη του πυρός! και τα δικά σου τα παιδιά με φόβο πολεμάς, κανείς δεν σ'εμπιστεύεται κανέναν δεν τολμάς να κάνεις φίλο σου δεν ημερεύεις.. https://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=67647 ΕΛΕΑΝΝΑ (Λένα Κατσιμαντού ) © 19-02-2008 @ 00:27