Σπασμένα χρώματα., Λενα Κατσιμαντου

Τόξο στις πράξεις με σπασμένα χρώματα, η ίριδα, θαμπά κι ότι αξίζει να μην έχει όραμα ή ιδέα ή σκέψη ή ρήσεις ότι αξίζει να μην έχει ειπωθεί ποτέ από στόμα και χροιά  να'ναι η παύση ,η σιγή ,η ομορφιά ,η λύτρωση της φύσης  Μηδένισε, στυφή η γεύση των χειλιών σου ,παραμέρισε κανείς για σένα και εσύ για τον κανέναν /'εφτασε η στιγμή σου της ψυχής τα τραύματά σου ούτε ο Θεός δεν σου τα κέντησε τα δημιούργησες ,τα αμφισβήτησες ,τα τσαλαπάτησες μαζί σου Πέρασαν άνθρωποι και θα περνούν όπως τα μαύρα πέπλα  του νου τα σώματα ,των οριζόντων οι αξίες διαχρονικές  αγαπημένες όμως δεν σου επιτρέπουνε οι άμυνές σου θέκλα  γιατί συγκρούεσαι με του θανάτου σου τις κβαντικές  , Λενα Κατσιμαντου  http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=224257 https://www.facebook.com/lena.ioannou.77 https://www.youtube.com/user/lenaioannoukatsimant/videos