ανοίγοντας τ'αυλάκι. Λενα Κατσιμαντου

της ψυχής μια εξομολόγηση μυστήριο
ανάμεσα σε πλαστικά και σε κομπόστες
είναι ωφέλιμο ετούτο το υγρό μαρτύριο 
μη μου προτείνετε πια ρασοφόρους σώστες

Μη μου προτεινετε τα ψυχοτέφτερα επίσης
θέλω να καταπιώ την κούραση μου με γλυκόζη
νυστάζω έχω μουδιάσει δεν υπάρχουν λύσεις
στο παραμύθι αυτό που γιγαντώνονται οι ρόζοι

Ποτε δεν βρίσκουν δίκιο με το θάνατο οι θνητοί
ποτέ δεν την μαθαίνει ο κόσμος την αλήθεια 
ποτέ δεν ήρθε απάντηση που πάει αυτή η ζωή 
δεν φώναξε κανείς του κάτω κόσμου για βοήθεια

Αντίθετα έχω δει πολλους στη γη να σέρνουν βήμα
με τρόμο μες το βλέμμα που κοιτα σε ενα σημείο 
ακολουθώντας ένα δρόμο με το πέλμα τροχισμένη λίμα
ανοιγοντας τ'αυλάκι του κορμιού τους τσακισμένο βίο

 Λενα Κατσιμαντου 

http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=220015