ουλές......Λενα Κατσιμαντου Ιωαννου

ποιος μ'ονειρεύτηκε μόνο; ο ίσκιος μου; γύρω μας,μέσα μας,πάνω μας.. γίναν τα όρνεα σμήνος. φέρτε,φέρτε,φέρτε! ο φόβος μας μια αλυσίδα. Δεν έχω!Δεν είμαι!Δεν δείχνω! θα φτύσεις μετά  το ανάθεμα που'χεις μορφή και θα μείνεις στους τοίχους  σαν χάρτινη εικόνα. πάρε τα πόδια σου .βγες! μέσα στη μούχλα τα μάτια σου, τρύπιες ελπίδες.Ποιος θα χαράκωνε χέρια; το φως; θολώνει το νου το σκοτάδι και σπάει στη σάρκα γυαλιά για να παίξει.Καθένας νικάει σαν μάχεται δίχως αντίπαλο. Μ'ένα πιστόλι στον κρόταφο Βγες!Μ'ένα λυγμό για το έρημο που'χεις πατρίδα σου,βγες! Δείτε με ρέι!Μέσα σε τόσους  ανθρώπους ..αισθάνομαι μόνος. Μα δεν ρίχνω σε σας την ευθύνη! Εσείς δεν το ξέρατε που'χα τους στίχους γυαλί να τρυπάω τις φλέβες μου κι έβλεπα κάθε ..μετά τις ουλές  απ'τα τραύματα μες τον καθρέφτη.  ...Λενα Κατσιμαντου Ιωαννου8/7/13 http://lenaiwannou.blogspot.gr/