Στη μνήμη του...Λενα Κατσιμαντου Ιωαννου

Σουγιάδες κουβαλούν οι ναυτικοί μα ο φόνος τους, αλλού παραμονεύει κι αν τους ρωτήσεις πως τους πρέπει να χαθούν στην άγρια θάλασσα.. αδελφέ μου ..θα σου πουν.. Πληγώνει η θύμηση σαν κόχη ..το παράπονο.. στα βλέφαρά του να ταν αίμα ή να 'ταν δάκρυ.. είχαν μπαρκάρει δεν ξεκούναγε το στρώμα του εκεί βυθίστηκε η ψυχή...έξω απ' το σώμα του.. Ανεύρισμα αορτής κοιλιακής το πείσμα βράχος στο στομάχι του καρφώθηκε θα γραφε η πλάκα ..Ιωάννου κοιμητήριο και θα ' χε λήξει οριστικά το διαβατήριο.. Στον κάμπο Θεέ μου..΄ κρίμα μας βαραίνει... κείνη η εικόνα μου τρυπάει το μυαλό..χρόνια υπα΄ρχει και δε λέει να φύγει..μες τα τασάκια τσιγάρα σωρό..είχες προστάξει το θάνατο... ...Λενα Κατσιμαντου Ιωαννου6/7/13 http://lenaiwannou.blogspot.gr/